Verslag Kampioenschap van Teylingen       27 april 2014

Eerst de uitnodiging om het Kampioenschap van Teylingen in het Kanaal door Voorne te gaan vissen. Resultaat weinig animo.
Een telefoontje ontvangen van onze nieuwe baancommissaris Ruud om uit te wijken naar Lijnden, we hadden hiervoor ook een vergunning.
Even met de secretaris van “de Leede“  bellen en het gebeuren uitgelegd. Hij was er zeer over te spreken.
Dus dezelfde avond weer een mail de deur uit met de uitnodiging om het Kampioenschap van Teylingen in de Ringvaart te gaan vissen. 
Het is achteraf natuurlijk wel vreemd dat je een Kampioenschap van Teylingen ergens in de buurt van Hellevoetsluis gaat houden terwijl je in je directe omgeving toch ook goede wateren hebt.
Door afwezigheid van Fred hadden Ruud en Ron met elkaar afgesproken om de baan voor deze wedstrijd uit  zetten. Er werden 22 nummers gestoken op goede plaatsen.

De regel die Ruud altijd hanteert is “zal ik hier willen en kunnen zitten”. 
Zelf was ik er om half zes om iedereen door te sturen naar de verzamelplaats.
We hadden vergunning voor vak 14.
Dat is een aardig stuk. 
En de normale verzamelplaats bij het gemaal was het niet. We verzamelde net voorbij de dorpsgrens, bij de zo gehete tonnen.
Net buiten de dorpsgrens stonden we met 20 man en werd stek 1 en 22 eruit gehaald, dus 2 en 21 waren kop en staart.
Er deed dit jaar voor het eerst een bedrijventeam mee.
Een vijftal vissers, allen lid van “de Leede” begeleid door een coach.
Deze coach zorgde voor een drankje en een hapje en hield alles in de gaten. 
Dit team had vaste stok vissers en feeder vissers bij zich. Kopman zal Kevin Koppers wel zijn geweest want de heren liepen netjes in kleding gesponsord door AHOY.
Na wat mededelingen van de organisatie nam een ieder een enveloppe met wedstrijdreglement en steknummer.
Er werd al gesuggereerd dat de winnaar een stek zal zijn rond de tonnen. Zelf had ik stek 12.
Lekker in het midden en niet ver van de nu al teveel beschreven tonnen.
Sommige vissers wilde nog even een andere stek regelen met een organisator. Noemen we dit matchfixing.
Er werd gezegd dat we dat de dag ervoor onder het genot van een bakkie automaten koffie, al hadden afgesproken.
Dit ging wel gepaard met een lach en een knipoog.
Om 7 uur ging het startsignaal in stilte de lucht in en de korven met voer en voerballen vlogen het water in.
De verhouding feeder en vaste stok zal 1op 1 zijn.
We begonnen met een windstille wedstrijd. Een stroming was zeker aanwezig. En soms was het muisstil rond je.
Geen vliegtuig, geen auto alleen het geluid van een wakker wordend meetkoetje of een plons van weer een voerkorf of een visje dat gevangen werd. Echt genieten.
Jammer dat er van genieten ook een eind zit en de regen zich meldde. Eigenlijk het hele tweede gedeelte van de vijf uur wedstrijd werd in de regen gevist.
Om 12 uur werd er wel een degelijk eindsignaal gegeven en konden alle spullen weer IN de auto gelegd worden. 
Op mijn gemak naar steknummer 2 gelopen en met de weging begonnen. Nico  en Ruud zijn binnen de SHV de mannen met spierballen en wegen gezamenlijk, als het nodig is, de aangeleverde visvangst.
Ron leverde al gelijk een ruime 6.5 kilo aan. Nico Jong wist dat hij het beter had gedaan en dat bleek inderdaad een waarheid te zijn.
Een 8.5 kilo liet de weegschaal zien. Kevin op 4 met 7.1 kg liet ook van zich horen. Op stek vijf had Ruud zijn viskunsten getoond. Hij had dit ook letterlijk laten zien.
Een 16.5 kilo kwam uit het netje. Op stek 6 zat na een afwezigheid van lange tijd Henk Duwel. Dat hij het vissen nog niet had verleerd, dat liet de weegschaal wel zien.
Een ruime 9.5 kilo was het resultaat.  Op stek 7 was Peter Slats gehuisvest. Er is altijd een familie strijd tussen de broertjes.
Peter ging met zijn 5.360 gram deze keer met de eer strijken. Roel die op 8 zat had het deze keer zonder zijn maatje moeten doen.
Deze zat helemaal op stek 18. Stek 9 werd door Raymond bemand. Deze stek leverde 4.5 kg op. Deze werd wel in zijn geheel met een vaste stok binnen gehaald.
Stek 10 was is dit vak de slechtste plek. Piet had het vandaag even niet. Er werd nog geen kilo gewogen. Joop vond het na 4 uur wel genoeg.
Een uur al in de regen en weinig vangst gaven de doorslag om eerder naar huis te gaan en een nul te laten noteren

In het andere vak werd beduidend minder gevangen. Op 12 zat Rene en hij moest het doen met iets meer dan 2.2 kilo.
Naast hem zat Bram op 13 en hij liet een slordige 6.1 kilo noteren.
Aan de andere kant van de tonnen zat Bram van Duijn op 14 en deze haalde met een kleine feeder ruim 10 kilo vis binnen.
Dat alles in het midden van de Ringvaart.
Hans op 15 deed een ruime 3.5 kilo in het weegnetje.
Johan deed met bijna 7 kg wat van hem verwacht wordt.
Al eerder gemeld de familie wedstrijd tussen de broers Slats Leverde voor Jacques op 17 een ruime 4 kg op.
Helaas te weinig om zijn broer Peter te verslaan.
Harrie op 18 liet deze keer 1.350 grammen opschrijven. Max Bel (nu wel met 1 L) en op stek 19 had wat problemen met vis binnen te halen.
Zijn vangsten werden aangevallen door andere vissen zodat het er erg onrustig was.
Ook voor hem werd sloeg de wijzer van de weegunit niet boven de 1 kilo uit.
Op stek 20 zat Jan en zag tot zijn tevredenheid dat de vis die hij gevangen had toch nog bij elkaar ruim 2.7 kg was.
De laatste Weging was voor Joey Zandbergen (geen familie van ).
Als staart stek (21)  zal je denken dat hier ook wel een aardige vangst moest zijn.
Helaas was het resultaat niet wat er van verwacht werd.
Een 2 kilo werd er gewogen.

Al deze info in een computer getikt geeft ons de volgende uitslag

De nummers 1 t/m 4 van iedere poule konden uit handen van Jacques een prijs ontvangen. 

Heren baan uitzetters dank voor weer een goed parcours.

Heren wegers. Het was soms echt nodig om met vier handen de wegschaal te hanteren. Dank voor dat.
En Ruud!!!!! Ik heb overal achter het genoemde weeggetal dat je noemde maar een nul gezet.

Jacques dank dat je weer de prijzen wilden verzorgen.

Heren vissers tot volgend jaar.

Groetjes, Rene